Wciskam start na zegarku i od tej chwili liczy się już każda sekunda, każdy krok…

Od wczoraj śledzę inną rywalizację, inny czelendż. Backyard Ultra to bieg dla każdego. Wyjątkowa formuła biegu zdobywa mu rzesze zwolenników na całym świecie. Również w Polsce.

Dzień za dniem, tydzień za tygodniem…

Pogoda? Dzień rozpoczął się mgliście i wbrew pozorom to była dobra wiadomość, bo później zaczęło operować słońce, temperatura zaczęła rosnąć, a ja nie lubię (czytaj: nie potrafię) biegać w tak wysokiej temperaturze.

Powoli zbliżamy się do wieży, chodnik przybiera formę spirali nieuchronnie znoszącej się ku górze. W kulminacyjnym momencie będziemy prawie pięćdziesiąt metrów nad ziemią.

Zimą zaliczyliśmy termy, czemu więc nie mamy zrobić tego też latem? Pojechaliśmy do Szaflar. od lat tam jeździmy i nie żałujemy. W miarę przystępnie cenowo i nie ma aż tyle ludzi.

Po krótkim odpoczynku czas na podjęcie decyzji – idziemy dalej, czy wracamy. Tak staram się konstruować trasy, aby dać możliwość wyboru co dalej.

My natomiast jesteśmy u podnóża Trzech Koron, zaledwie 15 metrów od litej skały i moczymy stopy w lodowatej wodzie wartko płynącego na zakręcie Dunajca.

Lubań ma dwa wierzchołki z czego bardziej znany jest ten ogólnie dostępny wierzchołek zachodni, który słynie z rozległych panoram. Przy dobrej pogodzie widać daleko, gdzie wzrok nie sięga.

Idziemy jeszcze na lody z prawdziwego owczego mleka, ale uciekamy przed deszczem. Okienko pogodowe umknęło się.

Nie samym bieganiem żyje człowiek. Czas na wakacyjny reset. Tym razem Pieniny z przepięknymi szlakami turystycznymi.

Warmia i Mazury, przepiękne okoliczności przyrody. Być tam, choć na chwilę super sprawa. I z takim założeniem zapisałem się i pojechałem na bieg ultra. Warneland po raz trzeci.

Maj, po majówce, matura i bieganie, czyli taki misz-masz!

Oj będzie się działo!!!

To jest wolne miejsce, w którym nie wiem zupełnie co mam napisać. Może trzeba zacząć od początku? A może dalej pchać ten wózek?

Jak ja uwielbiam ten stan, kiedy mam poczucie dobrze wykonanej roboty… ale to nie dzisiaj, dzisiaj dopadła mnie proza życia, bylejakość, nos zwieszony na kwintę, ale z perspektywą ma lepsze jutro.

Buty, ważna rzecz, ale najważniejsze są umiejętności. Jak te umiejętności ubrać w buty, to jest już bardzo dobrze…

Nie zawsze świeci słońce, nie zawsze pada deszcz. Czasem świeci słońce i pada deszcz, a na niebie maluje sie tęcza… Dzisiaj było jednak szaro, buro i deszczowo z lekką nutką optymizmu w postaci słońca, które się przebiło przez grubą warstwę chmur i tego, ze to wszystko ma jednak sens.

Święto lasu? Czemu nie…

Marzenia są po to, aby je spełniać. Marzenia pojawiają się znienacka. To taki błysk, impuls, niby nic takiego, a myśl drąży i drąży i….

Podsumowanie miesiąca, kilka samochwałek, plany na kwiecień…. no to lecimy…

Robię dalej swoje i przygotowuję się do wyrównania rachunków z Rulewem…

Moja biegowa przygoda trwa. Dzisiaj kolejny jej element. Cz. 1 relacji. Zapraszam

Wtorkowy… czy ftorkowy… a tam, po poniedziałkowy trening wykonany. Forma szczytowa, zasłużyłem na start olimpijski? Buhahaha … no nie do końca chyba, ale przyjmuje każde rozsądne wyzwanie.

Zawsze się znajdzie powód, dla którego można się pokłócić, wszcząć awanturę, a nie daj Boże wojnę. Pokój na świecie zaczyna się od pokoju w naszym sercu.

O! tam sobie pobiegnę, w tamtą stronę, w koło Macieju, w koło… Dzisiaj wyzwanie: Stadion i ja… ja i szybkie serie po 800m. Czy zdołam dobiec do mety?

Bieganie. Bieganie i pomaganie. Pamięć. Uczczenie. Mnóstwo powodów dla tego, żeby stać, ubrać sportowe ciuchy i wyjść z domu.

Słuchać będziecie, a nie zrozumiecie,
patrzeć będziecie, a nie zobaczycie.
Bo stwardniało serce tego ludu,
ich uszy stępiały i oczy swe zamknęli,
żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli…

Każda chwila jest dobra, żeby zrobić coś dla siebie, ale też dla innych ( o tym wkrótce). Tym czasem… podbiegi.

Ze wszystkim wiąże się mniej lub bardziej pasjonująca historia. Dzisiejsze bieganie ma swoją genezę, zmaterializowało się i dało mi coś niebywałego – kopa na kolejne dni!

„Udało się” – nie lubię tego stwierdzenia, przynajmniej w odniesieniu do tego co robię sam. To nie jest przypadkowe, to nie fuks, to nie szczęście odpowiada za mój mały / wielki sukces, tylko ja i moja praca.